Trein, Kanchanaburi en Erawan Falls

Iets over acht word ik gewekt door iemand van het treinpersoneel. Hij wil graag alle bedden weer ombouwen tot zitplekken, dus iedereen moet uit bed. De meeste mensen zijn al wakker, blijkt.. Zo’n nachttrein slaapt trouwens heerlijk! Het matras is gewoon beter dan het gemiddelde matras bij de hostel is Azië, haha. Even later komt er ook een conducteur langs en die vertelt ons dat de volgende halte de stop is waar wij er uit willen. Wat een service ! Als alle bedden weer weg gewerkt zijn, gaan we nog even zitten en dan haalt de lichtelijk ongeduldige conducteur ons op zodat we ruim op tijd klaar staan om uit te stappen.

We stappen uit op een klein station waar alleen Thailanders aanwezig zijn. We voelen ons aardig bekeken, maar dat zijn we inmiddels ook wel aardig gewend. We lopen eerst naar het loket, zodat we alvast het volgende treinkaartje kunnen halen. We hebben op internet gezien dat we pas einde van de middag verder kunnen reizen, dus we zullen ons in deze stad moeten vermaken. Bij het loket print hij kaartjes uit voor de eerst volgende trein en terwijl hij ze aan ons geeft denk ik: hoor ik dat nou goed? Blijkt er gewoon wel nog een trein te gaan! Sterker nog, we hebben nog 6 minuten voordat deze vertrekt. We roken nog even snel wat en stappen dan weer op de trein. Dit is een veel ouder treintje, omdat het meer een regionale trein is. We zitten in een coupe met het raam open op een houten bankje. Ik geniet vol op, om in Thailand in de trein te zitten. Evi is vooral moe en probeert nog wat te slapen.

Dan komen we, einde van de ochtend, aan in Kanchanaburi. Ook deze plaats is totaal niet toeristisch. Het heeft een toeristische trekpleister in de stad en een aardig in de buurt. Maar als we eenmaal bij het hostel zijn, zijn we vooral hongerig en oververhit. Inmiddels gewend aan de eilandtemperaturen is het best een flinke klap om in een keer weer in de stadse hitte te lopen. Maar het is droog en op de eilanden momenteel niet, dus we genieten er ook van. Eenmaal ingecheckt bij het hostel, waarbij we weer een scooter huren, gaan we op zoek naar wat te eten. Het grootste doel is vooral dat we wat westers eten, want ik kan inmiddels geen Thais meer zien of ruiken. Eerst komen we een koffietentje tegen. We bestellen koffie en daarna toast. Helaas is de toast op, maar we hebben erg zin in koffie, dus we besluiten de koffie eerst te drinken en dan een andere plek te zoeken om te eten. We vinden een leuk plekje met heerlijke club sandwiches om te eten, yes! Twee keer een club sandwich (een zonder vlees, een zonder kaas), twee smoothies en een cheesecake voor Evi. Smullen!

Tegen de tijd dat we uitgegeten zijn is het al wat later dan de planning was, maar helaas. Ik heb op internet gelezen dat deze stad bekend staat om de dodenspoorlijnsbrug die gebouwd is door dwangarbeid van gevangen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Totaal geen gezellig verhaal eigenlijk. Bijzonder is dat de brug het de spoorlijn nog steeds in gebruik is, ondanks de vele doden die er vielen tijdens de bouw. Of wellicht vanwege, want zo is het werk dat ze deden in elk geval ergens goed voor geweest.. Tja.. eigenlijk is er geen goede kant aan dit verhaal.

We stappen op de scooter, onderweg naar het doel waarom we naar Kanchanaburi zijn gegaan. We gaan namelijk naar de Erawan Falls! We gaan er heen op de scooter, op advies van Fabio. Het valt ons alleen flink tegen, want we zijn een flinke tijd onderweg op de scooter en het zitvlak is nou niet bepaald comfortabel, waardoor we een pauze moeten inlassen om onze kont weer een beetje tot leven te laten komen.. Gelukkig komen we uiteindelijk aan bij de Erawan Falls, yes!

De Erawan Falls zijn geweldig! Het is een waterval die bestaat uit 7 verschillende lagen. We besluiten eerst zo ver mogelijk naar boven te lopen, omdat het park om 5 uur dicht gaat en we willen zo veel mogelijk zien. Als we bij laag 3 komen horen we al dat mensen naar beneden worden gestuurd ivm de tijd. Het is nog geen eens 4 uur! We balen als een malle. We maken bij 3 nog snel wat foto's en dan sneaken we nog snel via een pad naar nummer 4. Daar kunnen we ook nog wat foto's maken, maar dan worden we toch echt als een van de laatste naar beneden gewerkt.. Vet jammer! We hebben eigenlijk nog een uur.. Daar zijn we van uit gegaan in ieder geval.. En nu hebben we er dus maar 4 van de 7 gezien. Evi wil ook graag zwemmen en een beetje afkoelen is wel welkom, kan ik je zeggen.. Dus we lopen weer naar beneden, kijken nog even bij nummer 2. Hier zijn ze bezig met film opnames! Super tof om even te zien! Dan lopen we terug naar 1, waar we besluiten nog even snel het water in te duiken. Ik ga uiteindelijk het water niet in door de grote hoeveelheid vissen en mijn scooterwond die dan weer open gaat en nu eindelijk goed dicht is.. Maar Evi gaat er wel in. Natuurlijk maken we allebei wel een aantal toffe foto's en door het mega koude water zijn we ook zo afgekoeld, haha! Daarna kleden we ons weer aan en gaar richting de uitgang.
Onderweg daar naar toe beleven we nog een van de grootste blunders. We lopen door een Nationaal Park, waar veel wild leven is. Plotseling zien we een beest tegenover ons op de weg, dreigend onze kant op kijken. We gaan er al een malle van door.. Later blijkt dit niet een wild zwijn te zijn, zoals wij in onze paniek dachten.. Maar een gewoon moddervet varken... Oeps.. hahah.. Een gezin met Thaise mensen lachte ons flink uit, haha. Wij ons zelf gelukkig ook.

Inmiddels hebben we wel zin in avond eten, maar we moeten eerst nog terug naar Kachanaburi. Evi wil deze keer sturen, in de hoop dat dat beter zit.. Helaas is dit niet het geval, maar ondanks dat ze even moet wennen op deze andere scooter rijdt ze hartstikke goed. De laatste 15 minuten wisselen we, want het wordt donker en we rijden de grote stad weer in. We gaan op zoek naar een plek om te eten en aangezien we toch graag wat westers willen eten besluiten we lekker pizza te eten. We moeten een aardige tijd wachten, omdat de bestellingen zijn omgedraaid, waardoor onze bestelling veel te laat wordt uitgeserveerd, maar als goedmakertje krijgen we nog een drankje. Chill! En de pizza's zijn heerlijk, dus geen klagen! Na de pizza zijn we vooral op. We proberen nog een bus te regelen voor de volgende dag, maar het idee dat wij hebben gaat niet lukken en we besluiten maar gewoon richting het hostel te gaan, via een supermarkt. 

In het hostel zitten we nog even te chillen en dan ontmoeten we de eigenares van het hostel. Zij geeft aan dat ze ons wel kan helpen de volgende ochtend met de bus, top! We worden compleet lek geprikt door de muggen, dus we gaan maar douchen en dan naar  bed. Morgen weer een nieuwe dag, waarbij we reize naar onze laatste bestemming in Thailand.. Bangkok.. Maar eerst, slapen.