Koh Tao - Chumphon - en verder

De volgende ochtend word ik wakker in een kamer zonder Evi. Verder is er niemand op de kamer, dus het valt direct op. Vandaag is een reisdag, dus tijd om m’n backpack in te pakken. Als alles ingepakt is ga ik uitchecken. Evi had inmiddels berichtje gestuurd dat ik maar moest appen als ik wakker was en dat ze alvast was gaan ontbijten. Ik was al wakker, maar ze was al weg. Als ik met al m’n spullen buiten kom, hoor ik dat Evi de hele nacht heeft doorgehaald, dus ze zal wel flink brak zijn. Ik ga ontbijten met twee meisjes uit Indonesië en later sluiten er ook nog twee Duitse jongens aan. Ook gezellig zo! Tijdens het eten breekt de hemel weer open en komt de regen weer met bakken uit de lucht. 

Inmiddels heeft Evi ook haar spullen gepakt. En we hebben nog even tijd, dus we besluiten met een hele groep nog even een kaartspel te doen onder de overkapping, aangezien het ontzettend slecht weer is. Daarna is het toch echt tijd om te gaan. We nemen afscheid, de regenjas gaat aan, de backpack op en off we go! Op naar de boot, door de regen.. We checken in en mogen na een tijdje aan boord. Het weer is best onrustig, maar onder de overkapping in de buitenlucht is het goed te doen.

Na een ruime twee uur komen we aan bij de pier van Chumphon. En wat een prachtig gebied is dit! Een aantal eilandjes en een mooie kustlijn. Bergen en stranden.. en boven al, ontzettend rustig, want het is nog niet echt ontdekt door toeristen. Dit gebied ga ik zeker onthouden, dus knopen jullie het ook maar in je oren, haha. We stappen op de transferbus die ons naar het treinstation brengt. Daar komen we wel veel te vroeg aan, aangezien onze trein pas om 23.23 uur gaat, dat is nog zo’n 6 uur wachten. We droppen eerst onze bagage is de opslagruimte op het station, dat scheelt weer een hoop gezeul. 

Dan lopen we Chumphon in. Deze stad heeft duidelijk de toeristische groei gemist, want we zijn echt bijna de enige toeristen. We zijn op zoek naar wat te eten, maar dat blijkt nog best een uitdaging. Uiteindelijk vinden we een optie op internet en gaan op zoek naar dat cafeetje. Onderweg komen we langs een oud vrouwtje die Churros verkoopt, lekker ! Dus dat eten we als voorafje. Als we aankomen op de locatie waar het café moet zijn kunnen we het niet vinden.. maar we hebben flinke honger, dus we besluiten bij een tent in de buurt wat te gaan eten. De Rust heet het.. Nederlands, westers eten ? We hopen het. Helaas is niets minder waar. Er staat alleen Aziatisch eten op de kaart, maar de honger is te groot om weer verder te zoeken. Evi besteld groente met rijst en ik gebakken vlees met rijst. Helaas is dit volgens mij het meest slechte eten van de vakantie ... we eten allebei wel wat, maar het is echt niks.. dan rent er halverwege een rat voorbij onze tafel.. en als ik na het eten nog even naar de wc loop kom ik in de meest smerige wc terecht, die er uitzien alsof het het einde is van een stapavond in een discotheek. Ik draai me om, we rekenen af en maken dat we weg komen. gatverdebah... 

Dan lopen we weer richting station en gaan bij een café daarnaast nog wat thee drinken en we bestellen nog wat fruit. Hopelijk reinigt dit ons lichaam een beetje na dat slechte restaurant. We kijken op de klok, nog 3 uur wachten.. pfff.. we vermaken ons door nog wat spelletjes te doen, al hebben we weinig opties. Evi vindt bij de bar een kaartspel, dus we spelen pesten, ik heb nog een soort mens erger je niet op mijn telefoon en uiteindelijk spelen we Wordfeud tegen elkaar, terwijl we tegenover elkaar zitten. Tja, je moet wat he.. 

Een half uur voordat de trein vertrekt maken we ons klaar en halen we onze bagage op. We zitten op het station te wachten op onze trein, maar het omroep systeem is zodanig niet verstaanbaar dat we bij eigenlijk elke trein die voorbij komt niet weten of het onze trein is. Naast ons zit een Nederlands gezin en de vrouw ontdekt dat er binnen een scherm hangt die aangeeft of een trein vertraging heeft. Ik ga hem checken en.. 100 minuten vertraging !! Noooo... Dit is echt kak.. Dat wordt nog langer wachten.. uiteindelijk duurt het ruim 2 uur voor trein 170 het station binnen rijdt en eindelijk kunnen we vertrekken. 

We zitten in een nachttrein met bedjes, super leuk! Evi en ik hebben beide een bed boven in, tegen over elkaar. Het is een klein en smal bedje, maar ik vind dit echt geweldig! En zoveel beter dan slapen in een bus .. we vertellen de conducteur welke halte we er uit willen, want dan komen ze je voor deze halte waarschuwen, super luxe ! En dan klimmen we in ons bedje en zit onze reisdag er voorlopig op. Morgen weer een nieuwe dag !