Manhattan from the sky and water

Vandaag is het weer een prachtige dag, met stralend weer! Wat een geluk hebben we toch. We staan aardig op tijd op en iets na 9 uur vertrekken we met de Uber en de PATH train richting Manhattan.

We komen weer uit bij het WTC en besluiten eerst nog even extra te genieten van dit bijzondere gebouw, de Oculus. Daarna stappen we dat gebouw uit en staan we vrijwel direct naast het 9/11 Memorial. Wat een bizar moment.. Twee monumenten, zo groot als de gebouwen waren, waar water als een dubbele waterval naar beneden buldert, een zwart gat in.. langs de rand staan alle namen van de mensen die die dag overleden zijn. Vooral het stukje first responders komt even binnen.. Her en der verdeeld staan roosjes bij namen. Het blijkt dat die mensen jarig zijn, bijzonder. 

Nadat we het volledig op ons hebben laten inwerken besluiten we het One World Observatory op te gaan. Dat is het observatiedek van het hoogste gebouw van New York,  One World Trade Centre. Het gebouw is 541m hoog! Het lijkt wel een vliegveld als we door de beveiligingspoortjes lopen, logisch die beveiliging.. Daarna komen we door een soort van Efteling tunnel met schermen en nagemaakte rotsen.. Ze maken er wel een hele belevenis van! Dan schieten we met een lift in, voor mijn gevoel, 20 seconde van onder de grond, naar de 102e verdieping.. Wat een maf gevoel geeft dat zeg.. Boven ben ik even m'n evenwicht kwijt en merk dat het gebouw beweegt.. bluh.. niks voor mij.. maar even doorzetten, het is het vast waard! Dan krijgen we nog een filmpje te zien en aan het einde schuiven de platen omhoog en staan we in 1x oog in oog met een adembenemend uitzicht! Wat fantastisch zeg! We kunnen het hele gebouw rondlopen met prachtige uitzichten. Hoe tof dit! Het kostte wat, maar het is het ook wel waard.

Na vele foto's uit alle hoeken gaan we weer met de lift naar beneden, warmt ook weer in een rap tempo gaat. We besluiten op zoek te gaan naar een echte New Yorkse hotdog. Hierbij lopen we een gebouw in en komen zo in de best bekende Winter Garden terecht. Wat een cadeautje weer! Het heeft een soort gigantische serre met palmbomen. Super mooi! We lopen weer verder en zien dan om de hoek een hotdog kraam. Hoppa! Die hotdog gaat er best goed in, want onze magen rammelen. We lopen door langs het water, onderweg naar de Staten Island ferry. Onderweg komen we de file voor liberty island tegen. De rij schijnt nu een rij van 2,5 uur te zijn! Gekke henkies.. We lopen door naar de ferry hal. Daar zijn we mooi op tijd en nog steeds hongerig, dus we halen een subway broodje. Zo krijg ik tenminste wat groente binnen, haha.. We eten het broodje op en stappen dan op de ferry. Deze ferry is gratis!! En vaart langs het vrijheidsbeeld. Plus dat het een mooi zicht geeft op Manhattan vanaf het water. Hoe deze ferry gratis kan zijn snappen we niet, maar we genieten er maar van, haha!

We vinden een mooi plekje bij het raam, gaan zitten en … dan is Marco kwijt.. huh ?! Hoe dan? Hij liep net vlak achter Lindy! Jeroen gaat zoeken.. Hij loopt een rondje en dan nog maar een.. Geen Marco.. Hij komt zelf ook niet zoekend langs.. Maar hij moet toch op de boot zijn? We hebben hem toch echt nog achter ons gezien bij de loopbrug.. Jeroen loopt nog een laatste rondje. Inmiddels varen we langs het vrijheidsbeeld. Vol vertrouwen dat Marco ergens op de boot is genieten Lindy en ik en maken we foto's. Dan komen Jeroen en Marco aanlopen.. Het bleek dat de man voor ons iets liet vallen, Marco hem hielp, en toen waren wij inmiddels verdwenen.. Toen is hij naar boven gelopen en heeft zelf een plekje buiten gezocht. Haha, wat een avontuur weer. Gelukkig vond Jeroen hem op tijd en konden ze samen buiten van het vrijheidsbeeld genieten. Gelukkig zijn we weer compleet. Op Staten Island is verder niks te doen, dus een half uur later stappen we weer op de boot terug. Zo kunnen we nogmaals genieten van het uitzicht en geloof me.. We houden bij het instappen Marco nauw in de gaten.

Ook op de terugweg maken we foto's en ik maak een hyperlaps (versneld filmpje) van de overtocht. Na een tijdje horen we muziek met niet perse zuiver zingen dichterbij komen. Er komt een man aanlopen met een jbl box waar hij bij meezingt. Mooi is het niet perse, maar gezellig wordt het er wel van, want vele, inclusief ons, zingen en swingen lekker met hem mee. Zo gaan we al swingend met 'don't worry be happy' van de ferry af. Vanuit daar lopen we richting de metro en nemen we weer de PATH en een Uber richting ons huisje.

Het is tijd om ons klaar te maken voor de avond, want we gaan naar een Basketbal wedstrijd! We worden opgehaald door een Uber met een hele vrolijke en grappige chauffeur. Hij vraagt wat we gaan doen en snapt als basketbal fan maar niet dat wij gekke Nederlanders naar een basketbal wedstrijd gaan als we geen fan zijn. Hij vertelt ons dat één van de partijen, de Staten Hall Pirates, uit deze buurt komt, dus het stadion zal vol zitten met die fans. Hij kletst verder over Amerika en basketbal, met ook een hoop zelfspot. Hij vertelt dat hij Filippijns is, dus ik vraag van welk eiland hij komt. Hij is gelijk enthousiast als blijkt dat ik weet waar Cebu lig en de wens heb om die kant een keer op te reizen. Hij vertelt een heel verhaal over hoe het eerder corrupt was, maar nu met de nieuwe president, the Punisher, het gelukkig allemaal veel beter is. Nog voor hij echt uitgepraat is komen we aan bij het gigantische stadion. Wat een heerlijke Uberrit was dit! Ik weet alleen nog je bijnaam, dus bedankt Worthy!

Bij het stadion moeten we weer door de beveiliging. Wat makkelijk gaat, behalve voor Marco want de heeft serieus een lege rugzak meegenomen die niet naar binnen mag. Hij moet dus oplopen en zo zijn we Marco wederom kwijt vandaag. Jeroen moet nog weer met beveiliging naar buiten, omdat er een credit card nodig is om een kluisje te huren, maar uiteindelijk zijn we allemaal binnen. We halen wat te eten en gaan dan zitten. De zaal is groot! En langzaam druppelen de mensen binnen. Dan start de muziek en begint het feest, inclusief cheerleaders en een dance crew! Fantastisch dit! De Staten Hall Pirates tegen de Butler Bulldogs. Op een eenzame enkeling na kleurt het hele stadion blauw, de kleur van de Pirates en wij juichen met ze mee. Helaas beginnen de Bulldogs een stuk sterker. Maar langzaam komen de Pirates op gang en met de rust staan ze met een kleine hoeveelheid achter. Tijdens de wedstrijd zijn aardig wat time-outs wat resulteert in een korte activiteit, cheer show en vooral veel publiek wat even in beeld komt. Lache ! Oja, en er komen mini mini cheerleaders een optreden. Echt TE schattig!

Na de rust spelen de Pirates telkens beter en het wordt serieus spannend! Voor nummer 13 en de mega lange nummer 35 doen het erg goed. Halverwege de tweede helft komen de Pirates op voorsprong! Maar de Bulldogs vechten terug en afwisselend staan ze voor met een klein verschil. De Pirates missen helaas een aantal essentiële momenten om de voorsprong te vergroten al weten ze er nog wat strafworpen en een driepunter te scoren. Aan het einde staat het gelijk 72 - 72 als er met nog 0.04 seconde wordt gefloten voor een fout in het voordeel van de Pirates. Na kort overleg mogen ze vanaf achterhde basket nog een keer starten met nog 0.6 seconde op de klok. Die speler gooit hem over de basket naar iemand voor de basket die al gesprongen heeft en in de lucht hangt, inmiddels is de klok afgelopen en voor hij de grond raakt scoort hij! En dan telt het! Serieus, ik overdrijf niet! Dit was echt zo'n spannend einde! Maar de Pirates hebben gewonnen en het stadion gaat helemaal los. Wat een feest! Helemaal euforisch lopen we het stadion weer uit. Wat een wedstrijd! 

Het is pas 9 uur en we nemen weer een uber terug naar ons huisje. Daar genieten we nog heerlijk na, voordat we naar bed gaan. Wat een heerlijke dag weer :)