Kuala Lumpur - dag 1

De nachtbus, ja daar waren we gebleven. We stappen in en rond iets voor 12 rijden we weg. We rijden eerst de stad uit en moeten dan langs de douane van Singapore en nadat we even hebben doorgereden ook door de douane van Maleisië. Yes! Stempel nummer twee. Ik mag vrij snel doorlopen, die man die Evi helpt heeft een slecht humeur ofzo en gaat even moeilijk doen. Ik vertel gelukkig precies hetzelfde verhaal als Evi en ook Evi krijgt een stempel en mag doorlopen. We stappen de bus weer in rond 1 uur. Nog zo’n kleine vier uur naar Kuala Lumpur en nu geen verplicht uitstappen meer, dus we kunnen eindelijk slapen. Gelukkig zijn de stoelen luxe. We kunnen ze vrij ver achterover kantelen en zelfs onder onze benen kan een bankje omhoog. De goeie hoek vinden is weer even lastig, maar uiteindelijk kan ik aardig in slaap komen. Af en toe word ik wel wakker, zoals bij de plas-stop om 2 uur, maar ik lig lekker dus ik blijf lekker slapen. Om 3 uur wordt ik wakker van een zere blaas, omdat ik moet plassen. Handig ! Ik kan ook bijna niet verder slapen zonder dat de druk te groot is. Uiteindelijk lukt het me toch nog heel even. Dan stoppen we iets over half 4 om te tanken, dus ik ren de bus uit om te plassen. Wat een oplichting ! Daarna kan ik weer lekker doorslapen tot we om iets voor half 5 ruw gewekt worden door licht en de chauffeur door de microfoon omroept dat we er over twee minuten zijn. Snel wakker worden en inpakken dus. Rond half 5 stappen we uit in een uitgestorven Kuala Lumpur, tja.. En wat dan? Haha.

Aangezien het hostel pas vanaf 3 uur een incheck heeft en we niet weten of de receptie 24/7 open is gaan we eerst even zitten op het terras van de Starbucks. Tja, daar zit je dan. Vlak na onze bos komt er een volgende bus aan. Uit die bus stapt onder andere een vrouw die daarna naast ons komt zitten. Zij heeft duidelijk een minder fijne rit achter de rug en moet haar hart even luchten. Ze had duidelijk geen leuke buschauffeur. Dan blijkt zij ook in het onderwijs te zitten en daar praten we ook nog een tijd over door. Bij een kiosk haal ik ondertussen iets te eten en drinken, waar ik de man uit Sri Lanka uit de bus nog weer tegen kom. Ik mag op zijn WiFi even kijken naar info over het hostel. Super chill! De receptie blijk 24/7 open te zijn, maar voorlopig zitten we ook nog wel prima op het terras te kletsen. We twijfelen nog wel een paar keer of we richting hostel lopen, helemaal omdat Evi enorm moet plassen, maar ze mag uiteindelijk van de beveiliging van de shoppingmall plassen terwijl t nog dicht is. Uiteindelijk besluiten we te wachten tot 07.30 want dan gaat de Starbucks open. Dus, drie uur sinds aankomst kunnen we eindelijk naad binnen om wat te eten en vooral om koffie te drinken. En de telefoon op te laden en WiFi te gebruiken. Tja, de struggles van een reiziger, Haha.

Na het eten valt Evi bijna in slaap en gaan we richting het hostel. Daar hebben ze gelukkig een aantal banken waar we op kunnen slapen en daar pakken we nog een aantal uurtjes slaap. Als we weer wakker worden starten we rustig op en besluiten wat van de stad te bekijken. Chinatown KL zit vlakbij dus we lopen die kant op. Om daar te komen moeten we een heel druk kruispunt over steken waar ze met de weg bezig zijn, dus dat is nog een hele uitdaging, maar het lukt. Chinatown hier is een stuk minder groot, maar ook wel grappig om door heen te lopen. We komen ook nog langs een hindoeïstische tempel waar we even naar binnen gaan. Dan lopen we langs een soort bakkerijtje waar we Bananacake halen, want we hebben inmiddels ook wel weer honger. We zijn wel een beetje klaar met de stad en even verder op zit het Eco Park, dus we besluiten die kant op te gaan.

Eenmaal in het Eco Park moeten we aardig wat trapjes op om op de heuvel te komen en met deze tropische temperaturen is dat nog best een uitdaging, maar t lukt! Er zijn verschillende wandelroutes, over flonders, paadjes en hangbruggen. We kiezen er eerst maar gewoon een uit. Het Eco Park is net een kleine jungle. Alsof je door de burgerzoo loopt, maar dan in het echt, super leuk! We komen langs een bordje waarop staat dat er ook aapjes zijn. Ik kijk even omhoog en zie al snel een boom verderop waar wat aapjes inzitten. Wat ontzettend leuk !! Echte aapjes in de wildernis! We lopen verder en komen bij een kruising. We gaan links en komen even verder langs bananenbomen met daadwerkelijk bananen er in, ook super leuk! We kiezen weer een ander pad en even later zie ik een klein aapje van dicht bij! Hij gaat er snel vandoor, dus Evi ziet hem niet. Dan merk ik in een keer op dat ik gestoken word door een mug. Even lijkt er een soort muggenplaag te zijn, dus we lopen snel door. Uiteindelijk komen we weer boven op de heuvel en blijkt het dat we bijna alle paadjes gehad hebben in dat deel van t park. We houden even een pauze en dan zien we dat we vlak bij de KL tower zijn en ze hebben daarbij het upside-down house gebouwd. Je moet betalen om binnen te komen, maar we kunnen vanaf buiten een prima foto maken. Het idee is wel heel leuk. Alles zit onderste boven en je kan foto’s laten maken “hangend” aan het plafond. Nog even met de toren op de foto en dan gaan we via het park weer terug naar het hostel. We sluiten de wandeling in het park af met de Canopy Walk, de route van hangbruggen tussen de bomen. Ik hou er van!

Eenmaal terug in het hostel checken we in en is het tijd om een plan te bedenken voor de komende dagen. We zijn in elke geval wel aardig klaar met de grote steden en hebben zin in natuur en/of strand. We hebben twee ideeen: eerst naar Cameron Highlands (bergen en theeplantages) of direct naar Penang (klein stadje op een eiland met stranden. We komen er eerst nog niet echt uit, dus we bekijken hoeveel dagen we nog hebben en wat we allemaal willen doen. En hoeveel we qua reistijd kwijt zijn tussen de bestemmingen door. Uiteindelijk besluiten we dat we liever een dag overhouden als dat we ergens een dag korter moeten zijn, dus we besluiten Cameron Highlands over te slaan en we boeken de bus naar Penang. Van Penang naar Krabi is niet echt te doen, dus we besluiten een vlucht te plannen tussen Penang en Phuket. Dan kunnen we in Phuket met de boot naar Koh Phi Phi en van Koh Phi Phi naar Kabi. Een hele onderneming, maar alle tussenbestemmingen zijn ook mooie plekken, dus het zal vast wel goed komen! Aangezien we nu de nachtbus naar Penang pakken ipv de geplande middag bus hebben we iets meer tijd en we besluiten ons avond programma te verschuiven naar morgen avond. Wat bekent dat we iets meer rust hebben, heerlijk!

Dan gaan we naar onze kamer om ons daar te installeren en lopen dan de stad in om wat te eten. We hebben een tip gekregen van Emiel, een vriend van Evi, om in een bepaalde straat te eten. Ik heb deze straatnaam ook al voorbij zien komen op internet, dus we besluiten die kant op te lopen. Het is een streetfood straat met allemaal plastic tafels en stoelen er aan de zijkant grote streetfood keuken. Het is super druk en iedereen probeert je bij hun zaak naar binnen te praten. We kiezen voor het meest drukke terras, want dat is vaak een goed teken. We kiezen drie gerechten die we kunnen delen met elkaar: fried rice, boontjes en BBQ garnalen. Het is echt heerlijk! We zitten enorm te snoepen en kijken naar het hele tafereel. Zodra er iemand gaat zitten wordt de bestelling opgenomen en binnen bijna 5 minuten staat het op tafel. Zodra het op is komt iemand bij je aftekenen en zodra je wegloopt wordt de tafel schoongemaakt voor de volgende. Aan de lopende band gaat het door. Best leuk om te zien. Wij hebben lekker onze tijd genomen om rustig te eten en te genieten.

Daarna gaan we op zoek naar de uitgaansstraat waar Emiel altijd heen ging. Hierbij komen we eerst langs een rij van minimaal 10 winkels naast elkaar die vragen of we een massage willen en even zijn we bang dat hij ons voor de gek houdt. Gelukkig zien we verder op de barretjes. We lopen door de straat en worden overal uitgenodigd. Als we de proppers moeten geloven is het overal ladies night en gratis drinken. We vertrouwen het voor geen meter. Aan het einde van de straat besluiten we dat we wel een drankje willen doen, maar dan moeten we even pinnen. We moeten weer even terug naar het begin van de straat. Als we terug lopen zie ik iemand zwaaien. 0% verwachting dat het voor ons is, kijk ik toch even. Het is de man uit Sri Lanka van de nachtbus. Wat een toeval ! Hij zit samen met een Chinese vrouw aan tafel en we worden uitgenodigd om een drankje mee te doen. We gaan snel pinnen en schuiven dan aan. Samen met hun en m’n Pina Colada is het een gezellige avond. Na een tijdje worden we moe, dus we gaan richting het hostel. Gelukkig vannacht in een gewoon bed!