Krabi - Koh Phanang

Het is na 9 uur als ik wakker word van de volgende zin: “oh fuck, I missed my bus!” Leons vlucht vertrekt om 11 uur en hij had om 8 uur de bus in moeten stappen. Van Fabio horen we dat de buschauffeur zo lief was om helemaal onze hostel kamer in te lopen om Leon te wekken, want die had zich verslapen. Leon wad wakker geschrokken en had gezegd dat hij met een kwartier beneden zou zijn. Hij is alleen daarna weer in slaap gevallen, oeps ! Natuurlijk is de buschauffeur uiteindelijk maar weg gegaan. En nu schrok Leon dus veeeeel te laat wakker. In alle haast pakt hij z’n tas (ik had hem nog zo gewaarschuwd dat hij dit beter alvast in de avond moest doen) en dan nemen we afscheid. Hij neemt een privé taxi, want dat is het snelst. Later horen we dat hij toch op tijd was voor zn vlucht. Jammer voor ons, anders was hij terug gekomen en meegereisd. Fabio en Nikita reizen wel met ons mee! Ze hebben beide nog geen vaste plannen en vinden het gezellig om mee te gaan. Evi en ik maken ons klaar, Nikita blijft tot het laatste moment liggen en Fabio moet van te voren zijn scooter nog inleveren, maar uiteindelijk lukt het om allemaal op tijd in de bus te zitten. 

Aller eerst reizen we met een mini-busje naar Krabi Town. Daar moeten we een uur wachten en dan gaan we met een grote bus naar de oostkust. Deze rit duurt ruim 3 uur. Eenmaal daar aangekomen moeten we een half uur wachten voor we aan boord kunnen. Onze overtocht is met een catamaran. De boot zit propvol, maar hij maakt dan ook een stop op alle drie de eilanden; Samui, Phanang en Tao. Het weer is vandaag slecht, dus er zijn flink wat golven. Ik had voor de bus al een half pilletje genomen en nu voor de boot neem ik de andere helft. En ik zit boven op het dek, in de frisse lucht, dus ik heb gelukkig nergens last van. Evi heeft het zwaarder, ze heeft gister een aantal verschillende drankjes gehad en haar evenwichtsorgaan heeft het zwaar en kan niet corrigeren, dus ze voelt zich de hele rit beroerd. Ze is dan ook blij als we eindelijk aankomen op Koh Phanang. 

Ik heb voor ons 4 het hostel Jungle Vibes geboekt en Nikita gaat op zoek naar vervoer daar heen, want hij heeft geen zin om te lopen. Hij vindt taxi scooters. En we doen wat hier in Thailand heel normaal is (sorry mam), met 3 personen op een scooter. Het meisje dat ons rijdt zet mijn backpack tussen haar benen, ik zit midden in en Evi achterop met haar backpack nog op haar rug. Op de andere scooter zit Nikita in het midden en Fabio achterop. Ik zou willen dat we hier een foto van hadden, want het moet er hilarisch uitgezien hebben. Nikita zorgt er wel voor dat we per scooter betalen ipv per persoon, dus dat scheelt weer de helft, dus voor €1,25 pp worden we naar het hostel gebracht. Ik ben blij dat we gebracht worden, want het is nog best lastig te vinden. We komen op een gegeven moment op een T-splitsing waarbij er ook nog een klein zandweggetje rechtdoor gaat. Die gaan we op en na zo’n 100 meter ligt het aan de linkerkant. Het hostel heeft wel echt een junglevibe. Allemaal planten, bamboe, kleine lampjes, kleden aan het plafond, hangmatten. Super gezellig! En na 3 dagen party in Krabi zijn vooral Fabio, Evi en ik toe aan chillen, wat hier prima zal lukken!

We hebben nu vooral honger en we krijgen als tip een foodmarket vlakbij. We lopen eerst naar een pinautomaat en gaan dan daar heen. Fabio heeft alleen problemen met zijn creditcard. Die blokkeert telkens. Hij belt met de bank, die deblokkeren hem weer, maar daarna heeft hij weer hetzelfde probleem. Hij heeft nog wat geld, dus we gaan eerst naar de foodmarket. Hier is het eten echt heerlijk! Ik neem samen met Evi een soort vega curry met reist. Er zit vleespompoen en tofu in met vooral een heerlijke saus! Evi eet de tofu en de helft van de pompoen en ik vooral de rijdt en de helft van de pompoen. Lekker smikkelen samen! Evi en Nikita gaan nog weer op zoek naar wat lekker, maar na een tijdje zijn ze nog niet terug. Fabio en ik gaan uiteindelijk zoeken, maar kunnen ze niet vinden. Fabio wil nogmaals met de bank bellen, dus ik kies er voor om met hem mee terug naar het hostel te lopen. Zodra we de foodmarket aflopen, lopen we Nikita en Evi tegen het lijf. Ze hebben echt goeie koffie gevonden ! Wat best moeilijk is in Thailand, want daar zijn ze helemaal niet van de koffie. Omdat we ze nu gevonden hebben besluit ik met Nikita en Evi de stad een beetje te gaan verkennen en Fabio gaat naar het hostel om nog een poging te wagen. We lopen een flinke route, door de stad heen en via het strand terug. Als er weer bij de pier zijn ontmoeten we Fabio weer, het is nog steeds niet gelukt. We lopen een rondje over een Thaise markt, waar ook een soort mini kermis is en lopen dan weer naar het hostel. 

Daar zitten we nog een tijdje met andere hostel genoten. Het is zo leuk dat iedereen onderling zo sociaal is. Op een gegeven moment pakt iemand een gitaar en wordt er wat gezongen. Dan gaan er een aantal naar bed en chillen we nog even in een hangmat. Ik wil echt een hangmat in m’n tuin! Zo chill.. En dan gaan wij op een gegeven moment ook naar bed. Zelfs Evi, die eigenlijk niet wil omdat er een enorme kakkerlak bij haar bed zit. Heel logisch, want tis super vies. Maar gelukkig slaapt zij uiteindelijk ook in een bed, in der slaapzak opgerold als een rupsje in een cocon.