Berlijn; toen en nu

1 augustus 2017 - Berlijn, Duitsland

Dag 3

Gister op m'n hostel kamer nog een tijdje liggen lezen en kletsen via app en snap. En na het douchen zat de kamer in 1x vol .. met , toeval toeval, een groep Nederlanders! We hebben dus een Nederlandse hostel kamer, gezellig! Dus ook nog een tijdje met hun gekletst.

Oké, op naar vandaag! Rond half 10 wordt ik wakker, net als de rest van de kamer, en doe lekker rustig aan. Ik wil gaan ontbijten, maar daarvoor moet je contact betalen en ik heb net niet genoeg.. Dus dan maar op pad ! En ik zie dat er vlak bij een Starbucks zit. Dus start ik m'n dag met een karamel macchiato, best een goed begin van de dag.. bij een supermarktje haal ik water en wat ontbijt . De kersen lijken in de aanbieding, maar bij de kassa ontdek ik dat dat toch niet zo is .. ach Boeie .. dure kersen dus, maar wel lekker.

Dan stap ik op de metro om m'n dag tour te beginnen. Ik reis aller eerst naar de gedenkplek van de Berlijnse Muur. Hier was ik jaren geleden ook al, dus ik twijfelde of ik zou gaan. Maar ik ben blij dat ik deze kant op ben gereisd. Het blijft indrukwekkend om te zien hoe de muur nog staat en dat het eigenlijk twee muren zijn met een open stuk er tussen. Te lezen is dat vele probeerden hier over te steken, maar vele dit niet overleefde . Bij de meeste namen zijn ook foto’s te zien.. Bizar. Ik beklim ook de toren waar vandaan je nog beter ziet wat de mensen op de vlucht moesten overbruggen . Letterlijk levensgevaarlijk, dus de wanhoop van die mensen moet immens geweest zijn.. terug bij de muur en het gras besluit ik op een bankje wat te eten. Ik kijk ondertussen naar de afgebrokkelde muur en de mega hoge muur verder op.. bizar .. een beklemmend gevoel geeft het.. ik begrijp in een keer veel beter waarom alles nu zo bewaakt wordt.. zo’n historie wil je niet dat zich weer herhaalt.. 

Dan pak ik de metro naar de East Side Gallery. Een stuk Berlijnse Muur van 1316 meter die na de val is blijven staan. Er is dus een gallery van gemaakt door verschillende kunstenaars. De schilderingen die nu te zien zijn, zijn van 2009. Kunst met een boodschap en/of een verhaal. Indrukwekkend en mooi, voor een kunstfreak met een fascinatie voor WOII. 

Daarna loop ik richting Kreuzberg, een wijk in Berlijn. Dit moet een hele leuke wijk zijn, maar ik kan het centrum nog niet echt vinden .. Ik ben dan ook op weg naar iets anders, het Heine-rich-Heine checkpoint en uiteindelijk het Joods museum. Ik loop een tijdje rond, maar kom niet echt iets tegen. Dan maar naar een metro station, want het Joods museum is nog een eindje lopen. Vanuit de metro zie ik dat ik nu vlak bij het centrum van Kreuzberg was.. onthouden dan maar ! Ik stap verder op uit en loop naar het museum. Ik ben hier ook al eerder geweest, maar kan me er niet veel meer van herinneren. 

In het museum zijn eigenlijk 3 ruimtes die ik echt indrukwekkend vind. En dan gaat er om gevoel en niet om kunst of oude voorwerpen. Een er van kon ik me nog goed herinneren en wilde ik graag weer ervaren. De Holocaust tower, een smalle hoge betonnen ruimte met alleen vanaf boven een spleetje licht. Het voelt beklemmend en ik stel me voor dat dit een klein beetje laat voelen van hoe de Joden zich voelde in de gaskamer. Een bizar en machteloos gevoel..

Daarna loop ik de Garden of Exile in. Een tuin waarbij de vloer scheef loopt en de blokken die er staan ook scheef staan. Terwijl ik hier door heen loop krijg ik een licht hoofd/duizelig gevoel.. m'n evenwichts orgaan is volledig van slag. De audio tour vertelt dat dat de bedoeling is .. Het gevoel dat je weg wil, het niet ophoudt .. en nog wel meer wat gezegd wordt, maar ik ben vooral onder de indruk. 

Als laatste noem is de Memory Void. Deze heb ik vorige keer dus helemaal gemist, net als 80% van het museum heb ik het gevoel. Volgens mij was mijn interesse toen nog meer in vrienden en jongens… Haha.. Maar goed, terug naar de Memory Void, niet perse een comisch onderwerp. Terwijl ik door een lange gang aan kom lopen hoor ik telkens een hard geluid, waarvan ik niet kan plaatsen waar het vandaan komt .. als ik de hoek omloop zie ik het antwoord. De grond is gevuld met metalen gezichten, die heel wanhopig hun mond open hebben. En daar kun je dus overheen lopen, wat een bizar, hard en angst aanjagend geluid geeft. Later in het Berlijn filmpje zul je dit ook horen, al zal het in het echt zeker anders klinken.

Verder loop ik het museum rond. Volgens mij heb ik het meeste nog nooit gezien. Niet alles is even interessant, maar er zitten ook leuke elementen in. En natuurlijk nog meer info over WOII.

Na het museum loop ik naar Checkpoint Charlie. Een grote toeristische attractie, maar dat wist ik, want dat was vorige keer ook zo.. ach, nu kan ik in elk geval zeggen dat ik er geweest ben. Haha. Ik heb al wel trek en m'n batterij is bijna leeg. De keuze is dus eerst eten of eerst naar het hostel boor m'n externe lader .. Ik laat Timo meebeslissen.. hierdoor eindig ik natuurlijk bij de mac vlak naast Checkpoint Charlie, Haha. Lekker makkelijk en goedkoop. Niet echt een top maaltijd, maar prima. Daarna reis ik naar het hostel , voordat m'n batterij er mee op houdt.

In het hostel pak ik m'n accu, die vandaag mooi heeft liggen laden. En ik heb nog even voor m'n planning weer door gaat, dus ik doe even rustig aan. Beetje hangen, beetje bellen en beetje puzzelen.
Rond 20.15 loop ik richting m'n geliefde Monbijou Park. Dit is momenteel toch echt m'n favoriete plekje. Dikke bonus is dat er ook het Monbijou theater is waar ik vanavond naar Macbeth ga kijken!! Aaaahh!! Zin in !! Ik koop een kaartje en moet nog even wachten voor het begint. Onder het theater en de bar, in het park, aan het water, is een dansvloer waar veel koppels aan het dansen zijn. Hier sta ik even te genieten. Elk nummer is weer een andere dansstijl, dus het is lekker gevarieerd kijken. 

Dan ga ik alvast in de rij staan voor het theater. Voor de avond is flinke regen voorspeld en ik heb geen poncho o.i.d. bij me.. Het is namelijk een open lucht theater. Vlak voor we naar binnen mogen komen er dikke druppels uit de lucht, oh oh! Gelukkig stopt dat ook weer. Eenmaal ik het theater ga ik hoog zitten, zodat ik toch overdekt zit. Dan begint de voorstelling. Het is een mooie voorstellen met ook een aantal hele goeie spelers. Vooral de acteur die Macbeth speelt is steengoed! Ook een van de heks/combi rollen doet het goed, vooral als heks trouwens. Wat een heerlijke avond !

Na de voorstelling besluit ik nog een drankje te halen en ik ga nog even op het terrasje bij de dansvloer zitten. Hier drink ik in alle rust m'n longdrink terwijl ik geniet van de dansende mensen. Sommige dansen voor de leuk, maar er zitten vooral veel mensen tussen die echt goed kunnen dansen! Zo gaaf! En de koppels zijn ook lekker divers.. man en vrouw, vrouw en vrouw, man en man.. Hier kan het allemaal. Echt tof!

Als m'n drankje op is ga ik richting het hostel. Lekker douchen, nog even chillen en dan richting bed. Nog geen vaste planning voor morgen, maar ik vermaak me wel! In elk geval richting station, kijken of ik de trein moet reserveren.. Morgen is namelijk al weer de laatste dag in Berlijn. Maar voor nu.. bed tijd.. 

Bis morgen !!

Foto’s

1 Reactie

  1. Riëtte Perdok:
    2 augustus 2017
    Weer geweldig verslag. Indrukwekkend allemaal. Het einde van oost en west Duitsland in jouw kraamtijd. Oktober en november 1989. Geniet nog lieverd