Trein trein trein - Zagreb

12 augustus 2017 - Zagreb, Kroatië

Dag 14:

Ik wordt rond half 10 wakker en pak m'n spullen. Tijd om weer door te reizen en omdat ik de hele middag en begin van de avond in de trein zit, verwacht ik niet dat dit een lang en spannend verhaal wordt. Ik stop m'n tas weer in een van de lockers, want ik heb nog 4 uur voordat m'n trein vertrekt. Dan ga ik eerst ontbijten. Ik zit aan tafel met de TE-praatgraage Deen en Christian uit Kameroen. De Deen is plots spoorloos verdwenen, maar dat vind ik opzich niet zo erg. Dus ik zit de rest van de tijd te kletsen met Christian. 

Iets voor 11 uur check ik uit en dan heb ik nog zo’n drie uur wacht tijd. Ik ga in de centrale ruimte van het hostel zitten en check Facebook en insta enz. Even later komt Christian er nog weer even bij zitten. Dan komt Matthew, de Amerikaan, er nog even bij zitten. Hij is gister laat pas aangekomen en vraagt om wat tips, dus ik klets wat met hem over Boedapest. Heb ik al gezegd dat hij super knap is? Haha. Knapste man die ik op deze reis heb ontmoet. 

Dan gaat Matthew met een andere ex-kamergenoot richting de hop-on hop-off bus en ik ga samen met Christian langs de supermarkt. Wat betekent dat we het eerste stukje samen lopen, tot we ze afleveren op de plek waar de bus vertrekt. Daarna koop ik m'n broodjes en wat pruimen in de supermarkt en gaan we weer terug naar het Hostel. Daar heb ik dan nog ene half uur wacht tijd, want ik wil om 1 uur richting station gaan. Ik puzzel nog wat en dan klets nog even met een andere jongen. Het leek hem wel leuk om samen de stad te verkennen, maar ik vertel dat ik bijna vertrek richting Zagreb. Hij begint een heel verhaal over Zagreb en dat ik beter wat anders kan doen, zoals de kust, bla bla bla. Betweter.. ik ben blij dat ik de stad niet ga verkennen met hem.

Dan is het tijd om naar de trein te gaan, dus ik pak m'n spullen en neem afscheid van Christian. Stap op de metro en kom rond 13.25 aan op het station. Ik ga nog even ergens zitten en check dan nog even m'n reserveringsticket. Daar zie ik dat de trein om 13.45 uur weggaat, I.p.v. de 13.57 die ik dacht. Ik blij dat ik nog even keek! Ik check m'n app en zie dat het komt omdat ik op m'n app vanaf een ander station zou vertrekken. Gelukkig ben ik wel optijd en ik loop richting perron. Mn wagon en stoel zijn snel gevonden. Het is een vrij oude trein en eigenlijk zit ik aan het gangpad en er zit een vrouw bij het raam. Maar op onze stoelen reizen we achteruit en daar houdt ze niet van, dus ze gaat naast haar man zitten aan de andere kant. Hierdoor kan ik lekker toch bij t raam zitten. Chill! Want de reis duurt ruim 7 uur en nu kan ik mooi naar buiten kijken.

De reis spendeer ik naar buiten kijkend, lezend, puzzelend, etend. Ik vermaak me best prima, ook al is 7 uur wel lang. De Hongaarse natuur is mooi. We rijden een tijd langs een groot meer en later komen we in een soort natuurgebied. Pas echt bijzonder wordt het als we op het laatste station, vlak voor de Kroatische grens, stoppen. Hier gaat ook de motor uit, dus waarschijnlijk wisselen we van Hongaarse naar Kroatische motor. Ik moet enorm plassen en t wachten duurt lang, dus ga uiteindelijk toch maar gewoon naar de wc. Die ligt propvol met wc papier, dus doorspoelen heeft toch geen zin. 

Daarna sta ik een tijdje in de deuropening naar buiten te kijken. Heerlijk ff frisse lucht. Dan zie ik een groep van 6 agenten de trein instappen. Het zou toch niet waar zijn?! En ja hoor! De eerste paspoortcontrole die ik in de trein ook heb meegemaakt.. en dat zegt bij mij opzich wel wat. Ik wordt dus uit de deuropening gehaald om m'n paspoort te laten zien. Ik wordt even goed bekeken met m'n paspoort in hand en krijg dan m'n paspoort weer terug. Yes! Ik mag door! Als ik even later omkijk zie ik weer 3 agenten! Deze keer Kroatisch, wat betekent dat de andere Hongaars waren. Weer paspoortcontrole. Deze duurt een stuk langer, aangezien ze elk paspoort dat niet uit Europa komt uitgebreid door een scanner halen.. en er zit een flink aantal chinezen en Vietnamezen in de coupe, net als een stel Amerikanen. Als elke coupe zo is, dan gaat dit nog wel even duren.. gelukkig wordt ook deze keer m'n paspoort goedgekeurd. Dan eindelijk, na zo’n 55 minuten, rijdt de trein verder. Of eigenlijk terug.. even verwarring bij mij en de man tegen over me, maar dan buigt de trein af en even later gaan we de Kroatische grens over. Helaas staan we bij t volgende station weer een flinke tijd stil. Een ding is zeker, we gaan niet op tijd in Zagreb aankomen.

Het valt mee, blijkbaar houden ze rekening met de paspoort controle enz. Iets voor half 10 rijden we Zagreb binnen. Het is al 1,5 uur donker, dus van Kroatië heb ik nog niet veel gezien, behalve ene geweldig mooie zonsondergang die de lucht rood kleurde. Op een vrijwel verlaten station stap ik uit, maar zodra ik het station uitloop zie ik een levendige stad. Ik loop rechtsaf de straat in en na zo’n 5 minuten heb ik het hostel bereikt. Ik kom tegelijk binnen met een meisje, die later mijn kamergenoot blijkt te zijn. En ook nog eens Nederlands! Ze is vanochtend vanuit Roemenië vertrokken en zat sinds Boedapest in dezelfde trein. Haar reis was dus nog langer. We kletsen even en dan gaat ze slapen en ik ga pinnen om m'n hostel te betalen. Ik bedenk me nu dat ik haar naam niet eens weet, maar dat vind ik morgen wel uit. Weer terug in m'n hostel is m'n plan om nog even in m'n bed te liggen met m'n telefoon en dan te gaan slapen. Morgen weer een nieuwe dag! 

Al met al is dit nog best een verhaal geworden. Sorry als het langer is dan je hoopte, Haha. Maar dat krijg je met zoveel tijd in de trein om de gebeurtenissen mee te schrijven. 

Sutra / tot morgen !

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

2 Reacties

  1. Mieke Hogenhout:
    13 augustus 2017
    Gezellig om af en toe samen te reizen, maar soms niet erg dus als de wegen weer scheiden?
  2. Ina Nilsen:
    14 augustus 2017
    Zeker niet. In een volgende stad ontmoet ik weer nieuwe mensen. Dat maakt het juist interessant. En soms ontmoet je mensen waarvan je blij bent dat je ze daarna niet meer ziet, Haha.