Op naar Amerika!

Ondanks dat de vlucht om 10.30 uur pas gepland is, moeten we toch vroeg uit de veren. Om 4.15 uur stap ik me bed uit en 25 min later zit ik in de auto. Rond 5 uur is de auto van Lindy vol gepakt en vertrekken we richting Airport Brussel!

Omdat het zondag ochtend lekker rustig is op de weg komen we mooi op tijd aan. Koffers inchecken, Esta's laten checken en hup door de douane heen. Natuurlijk wordt ik er uit getrokken voor een snelle drugs check op mijn handen en bovenrand van mn broek, haha. Maar ik slaag met vlag en wimpel. Dan richting de gate.. Al snel blijkt dat ons vliegtuig vertraging heeft door storm Dennis.. fijn.. Dus we gaan maar een kop koffie drinken bij de Starbucks. Ook op dit vliegveld hebben ze van die loopbanden door de lange gang van de gate, wat ook voor wat vermaak zorgt. Er is ook ergens een groot scherm met een spel, waarbij je met een camera gefilmd wordt en dus zelf moet bewegen. Ook dit zorgt voor de slappe lach. Maar al met al zijn we zeker 3 uur verder voordat we het vliegtuig in mogen. Ook daar duurt het nog even, maar 4 uur na originele vertrektijd komt het vliegtuig dan eindelijk in beweging.

Ergens ben ik gespannen, omdat die storm zo raast. Maar gelukkig valt het reuze mee. Een beetje turbulentie en twee kleine lucht drops, maar dan zitten we rustig in de lucht. Al snel krijgen we een welkomstdrankje en even later een heerlijke maaltijd. Verder vermaken we ons aardig met alle films e.d. die op ons schermpje te zien zijn. Zo spelen we ook wat games tegen elkaar. Lache! Met z'n 4e genieten we hoog in de lucht van een Bailey's.. en nog één, haha. Na een flink aantal uren komen bij Noord Amerika boven land en vooral ijs en sneeuw. Prachtig gezicht! We krijgen nog een laatste maaltje en dan wordt de landing ingezet. Gelukkig maar, want we zijn er aardig klaar mee. 

Eenmaal geland moeten we nogmaals de douane door en die rij is echt gigantisch. Jeroen en Lindy kunnen door de korte rij, omdat ze al eerder met die Esta in Amerika zijn geweest. Marco en ik stappen de lange rij in en ongeveer een uur later mogen we vanuit de lange rij de kleine rij voor een hokje in. Dan moeten we natuurlijk nog wisselen van rij.. valt er iemand voor ons flauw, die daarna ook nog een over haar nek gaat.. Heb ik net weer… Helaas zit er weinig anders op dan gewoon oren dicht en wachten.. nadat de patient in een rolstoel door de douane heen is komt onze rij ook langzaam weer in beweging. En dan mogen Marco en ik eindelijk door de douane.. Nog even een mooie stempel in het paspoort en dan zijn we binnen!

Omdat wij zo lang in de rij hebben gestaan hebben Jeroen en Lindy inmiddels al uitgezocht hoe we bij ons huisje komen. Inmiddels is mijn puf echt totaal verdwenen, net als mijn denkvermogen lijkt het wel.. Gelukkig hoef ik alleen nog maar een beetje in de trein/metro te zitten die Lindy mij aanwijst. Na de Airtrain, een lange rit in de metro en een busrit komen we eindelijk bij ons huisje.. 23,5 uur ben ik van deur tot deur bezig geweest! Maar het is het nu al waard! Ons huisje is prachtig! Zo groot en mooi! Ieder een eigen slaapkamer en een mega luxe keuken. Ons tijdelijke paleisje! Nu vooral nog maar 1 doel.. Naar bed! Morgen maken we echt kennis met New York!